Në 12 shkurt feston Shën Maria (Marinos) - Shenjtorja që u maskua si burrë
Shën Maria. Foto: agapotonxristo.blogspot.com
Shën Maria, të cilën e kremtojmë më 12 shkurt, duke pasur dëshirën për jetën murgjërore por edhe si një fëmijë i bindur i një babai të bekuar, ndoqi të atin në një manastir burrash ku u bë murg me emrin Marinos, duke fshehur natyrën e saj femërore. Një shembull i ngjashëm është Shën Evgjenia, kujtimin e së cilës e festojmë në prag të Krishtlindjeve. Zgjedhja e saj duhet të interpretohet si një dëshirë e zjarrtë për të ndjekur një ushtrim më të rreptë, të tepruar për natyrën e saj femërore, të ngjashme me atë të meshkujve. Megjithatë, dëshira e saj e zjarrtë ishte që të mos ndahej nga babai i saj i dashur, i cili vendosi të rrinte atje përgjithmonë.
Shën Maria, e cila përfaqëson ndoshta shembullin më të përhapur të "legjendës së shenjtë" të gruas që iu përkushtua ushtrimit murgjëror nën maskimin e mashkullit dhe që kujtohet në Sinaksarin e Kostandinopojës, nga disa konsiderohet se ka jetuar në shekullin e 5-të pas Krishtit, bazuar në thelb në traditën maronite që e vendos vendin e ushtrimit të saj në shpellën Qanubin, në fushën e Qadisës në Libanin verior, dhe nga të tjerët në shekullin e VII pas Krishtit në territorin egjiptian.
Kështu, një ditë, Maria-Marinos u prit në një han me vëllezër të tjerë që po shërbenin jashtë manastirit. Armiku i përbashkët, djalli, e joshi në mëkat vajzën e hanxhiut me një ushtar që kalonte dhe ajo mbeti shtatzënë. Më pas, në panikun e ligësisë së saj, djalli e nxiti të denonconte Marino-Marinë si abuzuesin dhe babanë e fëmijëssë saj.
Shën Maria e pranoi me kënaqësi tundimin e shpifjeve dhe shpifjen. Ajo e pranoi djallin me përulësi dhe qetësi të heshtur, të tillë që gjakon zemrat dhe çrrënjos të brendshmet, madje e pranoj si fëmijën e saj dhe e rriti me dashuri dhe përkushtim prekës.
Etërit e manastirit, të skandalizuar nga gjoja rënia e Marinos, i vendosën një rregull dhe e përzunë nga muret e manastirit, ku me vetëmohim e rriti fëmijën e huaj si nënë sipas Zotit dhe baba sipas botës. Vitet kaluan dhe shenjtorja vuajti në heshtje dhe lutje të bekuar stigmën e fajit dhe rënies, duke u lutur me emocion për persekutorët e saj dhe duke kërkuar pendim nga të gjithë për mëkatin e saj të supozuar.
Por ka ardhur koha e shfajësimit. Zoti e kurorëzoi durimin dhe dashurinë e saj. Maria-Marinos e dorëzoi shpirtin e saj të shenjtëruar në duart e Perëndisë, të hijshme me mundime. Etërit e manastirit, duke dashur t'i bënin ritet e duhura të varrimit, njohën natyrën femërore të shenjtores në trupin e saj! Me klithma dhe lot i kërkuan falje, por lavdëruan edhe Zotin, i cili është i mrekullueshëm në shenjtorët e Tij.
Por koha e krizës ka ardhur edhe për vajzën e hanxhiut. Një frymë e keqe e pushtoi atë dhe në këtë gjendje të tmerrshme ajo kuptoi krimin e saj të rëndë dhe u zbuloi të gjithëve babain e vërtetë të fëmijës.
Etërit e manastirit e varrosën Marinë me nderimet e një oshanar dhe atlet të madh.
Lexo gjithashtu
Fjala e Primatit të ri të Kishës Shqiptare z.Iaonis
Me përulësi duke ju bindur vullnetit hyjnor pranoj këtë shërbim të lart dhe premtoj që do ta zbatoj me devoshmëri detyrën time kryepriftërore.
Çfarë presin kleri i Kishës së Shqipërisë nga kryepeshkopi i tyre i ri
Të ruaj harmoninë me komunitet e tjera fetare që kemi pasur deri më sot fal punës së madhe të Kryepeshkopit Anastas.
Fronëzimi i Kryepeshkopit të ri të Kishës Ortodokse Autoqefale të Shqipërisë do të bëhet më 29 mars
Pas votimit, për këtë detyrë të lartë u zgjodh Mitropoliti i Korçës, Imzot Joani (Peluşi).
Mitropoliti i Korçës Joan (Pelushi) u zgjodh Kryepeshkop i Kishës Ortodokse Autoqefale të Shqipërisë
Më 24 qershor 1979, Joan u pagëzua fshehurazi nga prifti Kosma Kirjo, duke marrë emrin e Shën Gjon Pagëzorit.
Zgjedhja E Kryepiskopit Të Ri Të Kishës Orthodhokse Autoqefale Të Shqipërisë
Do të mbahet të Dielën e Dytë të Kreshmës, më 16 mars 2025,
E Diela e pare e Kreshmës (Triumfi i Orthodhoksisë)
E tërë bota gëzohet se Zoti i Forcave, nga qielli e përmbysi herezinë.